Ağır ol, edepli ol! Yok ya! İşte sıradışı anlar, sıradışı kadınlar
(Cumartesi)
Ne bu ya! Vasatlıktan öldük. İçimizi kuruttular. Onu yapma, bunu yapma! O yasak, bu yasak! Öyle fotoÄŸraf çektirme, böyle fotoÄŸraf çektirme! Uygun olmaz! Yaşına yakışmaz! Yanlış anlarlar! Sosyal medyaya rezil olursun! Dünyaya rezil olursun! Ne olmanı istiyorlar senden? Ortalama, sıradan, vasat, ezik, başı yerden kalkmayan bir kadın olmanı…
AÄžIR OL, EDEPLÄ° OL! YOK YA!
İşte ben, bu noktada isyan ediyorum. Neden? Neden illa bir başkasının istediği gibi olmak zorundayız? Kendimiz gibi olmamızın kime ne zararı var? Asıl sahtekârlık kendimiz gibi olmamak değil mi? Neden bizi kalıpların içine hapsetmek istiyorlar ve oradan çıkmamamızı öğütlüyorlar. Kadınlığını bil! Anneliğini bil! Sıradanlığını bil! Normalliğini bil! Ağır ol! Edepli ol! Yok ya! Sonra da için kurumuş ölüp git, kimse farkına varamasın! Yaşadın mı yaşamadın mı belli olmasın!
İÇİMİZDEN GELDİĞİ GİBİ YAŞAYALIM
ArkadaÅŸlar! İçimizden geldiÄŸi gibi yaÅŸayalım. İçimizden geldiÄŸi gibi yaÅŸamaktan korkmayalım. Kimseye kulak asmayalım. Bunun adı ‘sıradışı’ olmaksa, olalım. Hayat biricik ve bir tane. Ve sonsuz deÄŸil. ZannettiÄŸimiz kadar uzun da deÄŸil. Bitiveriyor, geçiveriyor. Bir röportajda Muazzez Ä°lmiye Çığ söylemiÅŸti, “Pencereye yürüdüm, bir süre durdum dışarı baktım, geri döndüğümde 70 yıl geçmiÅŸti…” Betûl Mardin de söyler: “Hâlâ her gece kız kardeÅŸimle Kireçburnu sahilinde yürüdüğümüz ana dönüp, öyle uykuya dalarım. Ãœzerimizde uçuÅŸan etekler, kafamızda kurdeleler. ÇocuÄŸuz, el eleyiz ve zannediyoruz ki hayat çoook uzun. Oysa çok hızlı geçiyor. Her anının kıymetini bil! Herkes bilsin!” Bu iki kadın da hayatı dolu dolu yaÅŸamış kadınlar. Onlar gibi, cesur ve sıradışı yaÅŸamamız gerektiÄŸini düşünüyorum.
FAYDALI SIRADIÅžILIKLAR
Benim bir baÅŸka kahramanım da bir baÅŸka sıradışı kadınım da Türkan Saylan. Onu ÇaÄŸdaÅŸ YaÅŸamı Destekleme DerneÄŸi’nin baÅŸkanı olarak tanıyoruz ama bu, onun hayatından küçük bir kesit sadece… Orada da inanılmaz bir ÅŸey yaptı gerçi. Zor durumdaki Cumhuriyet kızlarının okuyabilmeleri için varını yoÄŸunu ortaya koydu. Bu deÄŸerli uÄŸraşılar yüzünden ne acılar çekti o kadın… Ama bence asıl sıradışılığı, cüzamlıları hayata kazandırmak için verdiÄŸi o muazzam savaÅŸ! Toplumdan atılmış, dışlanmış insanları toplum içinde yeniden var olabilecek hale getirmek ne demek düşünebiliyor musunuz? KeÅŸke hepimiz onun gibi insanlığa faydalı sıradışılıklara imza atabilsek…
BÄ°Z KADINLAR HER ÅžEYÄ°Z!
Biz kadınlar her ÅŸeyiz! EÅŸ, sevgili, anne, metres, iÅŸ kadını, işçi, yönetici, arkadaÅŸ, evlat, ortak, yol arkadaşı, suç ortağı… Yani sadece birinin evladı, birinin karısı, birinin sevgilisi, birilerinin annesi deÄŸiliz. Aynı zamanda birçok ÅŸeyiz. Ben genç bir kızken bütün bunları Duygu Asena’dan öğrendim. Alın size sıradışı bir kadın daha… Bugün tartıştığımız, kendimize nefes alabilecek alan açabilmek için savaÅŸ verdiÄŸimiz konuları o 30 yıl önce dile getirmiÅŸti. Tam 30 yıl önce. Ve kendisi de öyle yaşıyordu. Kadınların haklarını sonuna kadar savunurdu ama kimse erkekleri sevmediÄŸini de söyleyemez… Çok güzel aÅŸklar yaÅŸadı! Ä°yi ki yaÅŸadı, aramızdan çok genç yaÅŸta ayrıldı… Ama benim gibi milyonlarca kadının sıradışı rol modeli oldu…
KENDÄ°MÄ°Z OLACAÄžIZ CESUR OLACAÄžIZ
Yeni bir yıla yaklaşıyoruz. Muhasebe zamanı, yeni kararlar alma zamanı… Gerçi o kararlar hiçbir zaman hayata geçmez ama… En azından bir tek ÅŸeyde diretebiliriz: Kendimiz olacağız… Cesur olacağız… Ve yapmak istediÄŸimiz ÅŸeyleri ertelemeyeceÄŸiz! Çevremde 40’larında olan bir sürü kadın, “Bir kocam yok, bir sevgilim de yok. Ama verecek çok sevgim var, deli gibi çocuk sahibi olmak istiyorum. Acaba koruyucu anne mi olsam? Gerçi cesaret de edemiyorum…” diyorlar. Pek çoÄŸunun idolü gazeteci Mutlu Tönbekici… Bu ülkede, bu konuda bir çığır açtığını düşünüyorum Mutlu’nun. MüthiÅŸ bir rol model. Hani yetiÅŸtirme yurdundan bir bebek alınınca, “Ne iyi yaptın! Sen o bebeÄŸin hayatını kurtardın!” denir ya, Mutlu, böyle diyenlere gülümsüyor, “Kim bilir belki de o benim hayatımı kurtarıyordur!” diyor. Ana-kız onların maceralarına ölüyorum. Mutlu da kulağını genelgeçer ÅŸeylere tıkayıp, kafasının dikine giden bir insan. Öyle olmalı, cesur olmalı. EÄŸer Mutlu gibi baÅŸka anneler ya da anne adayları varsa, hikâyelerini bizimle paylaÅŸmak istiyorlarsa, Twitter’dan, Instagram’dan ya da hurriyet.sosyal’den #birÅŸeyyap hastag’iyle mentoin’layıp bana yazabilirler.
BENÄ°M SIRADIÅžI KADINLARIM
Benim için içinden geldiÄŸi gibi davranan ve sıradışı olan bir baÅŸka kadın da Işın Görmüş. Bu ülkenin en baÅŸarılı dergicilerinden biri. Elle Dergisi Genel Yayın Yönetmeni. Ve gerçek bir hayvansever. Her pazar, hayvan barınaklarına gidip kimsesiz kedilere, köpeklere annelik yapıyor. Bir pazar, iki pazar, üç pazar deÄŸil, her pazar… Ona da ÅŸapka çıkarıyorum. Yedikule Hayvan Barınağı’nın kurucusu, mimar Meral Olcay da benim sıradışı kadınlarımdandır. Hayvanlara gerçek anlamda gönül vermiÅŸ insanlardan biri de o… Siz de öyleyseniz, siz de maceralarınızı yazın, hikâyenizi anlatın, coÅŸkulu fotoÄŸraflarınızı paylaşın.
SOSYAL MEDYADAN BANA YAZIN
Farklı ülkelere seyahat eden, farklı kültürleri keÅŸfeden, farklı meslekleri olan kadınlar… Farklı sporlar yapan kadınlar, Ironman kadınlar, daÄŸcılar, ralliciler, zor iÅŸlerin altından kalkan kadınlar… Hayatı dilediÄŸi gibi yaÅŸayanlar, kalıplara sığmayanlar, sıkışıp kalmayanlar, sıradışı olmaktan korkmayanlar, kendi yolundan ÅŸaÅŸmayanlar… #birÅŸeyyap hastag’iyle mention’layıp, sosyal medyadan bana yazın… Ben de yazdıklarınızı, fotoÄŸraflarınızı gelecek hafta bu sayfalardan paylaÅŸabileyim. Yeni yıla, sıradışı kadınların hikâyeleriyle girelim!!!
HAMÄ°Åž: Bu fotoÄŸrafları Nihat Odabaşı çekti. 40 yaÅŸ için kendime verdiÄŸim sıradışı bir doÄŸum günü hediyesiydi. Gelecek hafta yine doÄŸum günüm. Bu sefer detoks kampına gidiyoruz sevgilimle. Pastasız, ÅŸekersiz, alkolsüz bir doÄŸum günü haftası! “Ay ne sıkıcı!” diyorlar. Oysa bana heyecan veriyor. Dört gözle, ele ele doÄŸa yürüyüşleri yapacağımız, sadece sıvıyla besleneceÄŸimiz benim için sıradışı günleri bekliyorum…
